شهریاروعشق به ایران

شهریار در دیوان سه جلدی خود با اشاره به اینکه آذربایجان خاستگاه زرتشت پیامبر است،

 مردم این دیار را از نژاد آریا می‌داند و نسبت به اشاعه سخنان تفرقه انگیز که بوی تهدید و تجزیه از آنها به مشام می‌آید، هشدار می‌دهد و خطاب به آذربایجان می‌گوید:

روز جانبازیست ای بیچاره آذربایجان                سر تو باشی در میان هر جا که آمد پای جان…

ای که دور از دامن مهر تو نالد جان من              چون شکسته بال مرغی در هوای آشیان..

تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو                 پور ایرانند و پاک آیین نژاد آریان

 اختلاف لهجه، ملیت نزاید بهر کس                    ملتی با یک زبان کمتر به یاد آرد زمان

گر بدین منطق تو را گفتند ایرانی نه‌ای                صبح را خواندند شام و آسمان را ریسمان! 

بیکس است ایران، به حرف ناکسان از ره مرو      جان به قربان تو ای جانانه آذربایجان….

با خطی برجسته در تاریخ ایران نقش بست           همت والای سردار مهین ستارخان

این همان تبریز کامثال خیابانی در او                   جان برافشاندند بر شمع وطن پروانه سان…

این همان تبریز کز خون جوانانش هنوز               لاله گون بینی همی رود ارس، دشت مغان…..

        یاشاسین آذربایجان .                                  . یاشاسین آنا یوردوم ایران.